Wijchert op Curaçao

Week 6.

Steeds meer gaat het van avontuur naar gewoon vakantie. Begin steeds meer te wennen aan het eiland, de temperatuur, de mensen en het tempo. De dingen gaan op Curacao zoals ze gaan.
Vorige week heb ik niet vermeld dat er dat weekeinde een groot internationaal Blues festival op het eiland was het Bleus seas festival. Nou ben ik geen specifiek liefhebber daarvan. Kon echter de kwaliteit van de musici wel waarderen. Ook in die scene zie je opmerkelijke verschillen. De een maakt zoveel mogelijk contact met zijn / haar publiek (alhoewel er weinig vrouwelijke musici waren) een ander heb ik 5 nummers lang niet 1 keer gezien dat hij naar het publiek keek. Ook geen woord richting publiek gezegd. Maandag onder andere het verslag geschreven.
Dinsdag wezen duiken met een jonge Belgische student, die echter zijn studie in Portugal doet. Hij verzameld DNA van diverse koralen. Dat wordt dan vergeleken met koraal uit het kaapverdische gebied om te kijken of er verwantschap voorkomt.
Woensdag me voor een deel van de dag voorbereid op de cursus PADI Rescue diver. ’s Middags afgesproken met een van de arts assistenten die ik ontmoet heb. Een middag lekker over van allerlei dingen gesproken naast werk in het ziekenhuis en het specifieke van de situatie hier. Ook over NLP gesproken. Zijn vriendin heeft het gedaan en hij wil het ook gaan doen. Deels voor hemzelf deels omdat hij als huisarts aan de slag wil.
Het grappige was dat, terwijl wij daar zaten er een boot voorbij voer van het Aquarium waar ze ook dolfijnen houden en trainen. Ze hadden twee dolfijnen mee naar de open zee. Ze lieten ze een paar kunstjes doen (zie foto) en de dolfijnen zwommen daarna netjes weer mee naar binnen. Deze dolfijnen worden ook gebruikt voor contact met autistische en gehandicapten kinderen. Sprak gisteren een ergotherapeut die daar werkt. Schijnen er heel bijzondere resultaten mee te bereiken. Kinderen die b.v. voor het eerst lachen of zelfs voor het eerst een paar woorden zeggen. Heel emotioneel, met name voor ouders
Donderdag weer een gedeelte van de dag gestudeerd en ’s middags examen gedaan voor het gebruik van NITROX = met zuurstof verrijkte lucht bij het duiken. Dit geeft als je veel duiken op een dag doet minder stapeling van CO2 in je lijf en daarmee een minder vermoeid gevoel aan het einde van de dag. Je kunt er ook langer mee op diepte blijven. Aan de andere kant mag je er minder diep mee omdat anders je zuurstofspanning te hoog oploopt en je kans maakt op zuurstof vergiftiging en daarmee kans om bewusteloos te raken. Als recreatie duiker mag je tot 40% zuurstof gaan. Je diepte wordt dan wel begrenst tot 27 meter.
Donderdag avond een biertje gedronken met een stel IC collega’s
Vrijdag begonnen met de training voor Rescue Diver. Na een paar vaardigheden uit eerdere opleidingen herhaald te hebben, allerlei situaties geoefend. Duiker in paniek. duiker onrustig. Bewusteloze duiker naar boven brengen, vermoeide of bewusteloze duiker slepen, of duwen etc. Dat allemaal in redelijk ondiep water. Ook hebben we zoekpatronen geoefend. Dat hebben we zaterdag nog een keer dunnetjes over gedaan. Toen echter in diep water. Een bewusteloze duiker van 12 meter diep naar boven krijgen is toch anders dan van 4 meter. Belangrijk is je rust te bewaren. Te snel naar boven is voor allebei niet goed. Zaterdagmiddag de rest van de cursus gedaan en daarna het examen gevolgd. Allemaal online. Slimme jongens trouwens bij PADI. Het programma kan zien of je andere vensters hebt openstaan b.v. het cursusboek. Dan doet ie het niet. Je moet het dus echt weten. Had helaas 2 van de 50 vragen fout. (mochten er 12 zijn) Komt omdat ik ondertussen met Anniek zat te app-en over foto’s. Een man kan niet Multi-tasken. Dat is maar weer eens bewezen. Zondagmorgen met vlag en wimpel door het praktische deel van het examen gegaan. We hebben het hele gedeelte met zijn 4-en gedaan. Naast mij de instructeur en 2 mensen die de master-diver opleiding deden waarbij een herhaling van de rescue onderdeel van uitmaak. Veel lol gehad ondertussen. Diving is a way of relaxt living.
Zondagmiddag een duik naar een wrak gedaan op 34 meter. Was de eerste keer dat ik met Nitrox dook. Leuke duik, waarbij het in en uit het water gaan de grootste uitdaging was gezien de forste golfslag.
Daarna lekker bier gedronken met zijn allen. Heb hier intussen meer bier op in deze 6 weken dan de afgelopen 3 jaar bij elkaar. Zeg niet waar het meer over zegt, mijn bier gebruik hier of thuis.
Ben intussen goed gewend aan het alleen zijn. Gaat beter dan ik verwacht had. Met name ook na de toestand met het ziekenhuis. In het verleden zou ik daar echt last van gehad hebben en mijzelf voortdurend de vraag gesteld hebben hoe ik een en ander anders aangepakt zou kunnen hebben. Aan mijn vermogen om contact te leggen hapert niet zo veel. Wordt met regelmaat door mensen uitgenodigd om elkaar nog een keer te ontmoeten. En ik verhoudt me tot hen niet anders dan tot de mensen op de IC.
Het is wel lekker om met de huidige communicatiemiddelen makkelijk contact met het thuisfront te hebben. Yolanda komt morgen deze kant op. Haal haar om 18 uur van het vliegveld (Cur. Tijd) dan is het bij jullie alweer een dag later. We gaan dan lekker vakantie vieren. Ik houd jullie wel op de hoogte wat we gaan doen of gedaan hebben.
Heb nog een paar foto’s van duiken er bij gedaan.

Groet Wijchert